Η λέξη «παράσιτο» ακούγεται αρνητικά, αυτή είναι η αλήθεια. Σε κάθε περίπτωση, κανείς μας δεν θέλει να φιλοξενεί παράσιτα μέσα του. Στην ουσία, τα παράσιτα είναι ζωντανοί οργανισμοί που έχουν το ίδιο δικαίωμα στη ζωή όπως κάθε ζωντανό πλάσμα – αλλά όχι μέσα μας!
Το παράσιτο μπορεί να εισβάλει στον οργανισμό μας μετά από άμεση επαφή με το δέρμα μας, από κάτι που φάγαμε, ή ήπιαμε, είτε μετά από σεξουαλική επαφή. Συχνά αυτό οδηγεί σε ασθένεια, καθώς ο οργανισμός παλεύει για να κυριαρχήσει στον εισβολέα.
Οι κοινές παρασιτικές λοιμώξεις περιλαμβάνουν:
- Κρυπτοσποριδίαση – μια εντερική λοίμωξη λόγω επαφής με μολυσμένα σκαθάρια
- Γιάρδαση – μεταδίδεται μέσω μολυσμένης τροφής ή μέσω επαφής με μολυσμένο άτομο
- Ελονοσία – μεταδίδεται μέσω μολυσμένου κουνουπιού
- Τοξοπλάσμωση – μεταδίδεται μέσω μολυσμένων τροφών ή μεσώ επαφής με περιττώματα γάτας
- Τριχομονάδα – σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια
Αυτές οι ασθένειες προκαλούνται κυρίως από τρεις τύπους μικροοργανισμών:
- εκτοπαράσιτα – μικροκυτταρικοί οργανισμοί που ζουν πάνω στο δέρμα. Έντομα όπως τα κουνούπια και τα αραχνοειδή, ή τα τσιμπούρια εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία
- σκουλήκια – μικροκυτταρικοί οργανισμοί, που γίνονται ορατοί από τη στιγμή που φθάνουν στο στάδιο ενηλίκων (1)
- πρωτόζωα – μονοκύτταροι οργανισμοί που αναπτύσσονται γρήγορα και πολλαπλασιάζονται όταν βρίσκουν έναν φιλόξενο ξενιστή. Βρίσκονται σε στάσιμα νερά και σε μολυσμένα κόπρανα. (2)
Συμπτώματα της παρασιτικής μόλυνσης
Πολλά παράσιτα αναζητούν ένα ωραίο, ασφαλές, ζεστό, υγρό σπίτι και το βρίσκουν στο πεπτικό μας σύστημα. Τα συμπτώματα της λοίμωξης είναι συνεπώς άμεση παρενέργεια τέτοιας εισβολής:
- ναυτία, έμετος
- πυρετός, ρίγη
- κοιλιακές κράμπες
- ερεθισμός του δέρματος, όπως ερυθρότητα, εξάνθημα ή φαγούρα
- εκκρίσεις των γεννητικών οργάνων
- διογκωμένοι λεμφαδένες
- μυαλγίες
Για κάθε τοξίνη στο φυσικό περιβάλλον, η Φύση έχει ένα αντίδοτο.
Αυτό που θεωρούμε παράσιτο δεν μεταφράζεται σε εγγενώς “κακό” οργανισμό. Κάθε μικρόβιο στη Γη εξυπηρετεί έναν σκοπό στον φυσικό κόσμο. Μερικοί από αυτούς τους οργανισμούς προκαλούν ασθένειες σε ανθρώπους αλλά όχι απαραίτητα σε άλλα είδη. Απλά κάνοντας το σώμα μας αφιλόξενο και εξασφαλίζοντας ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα, μπορούμε να απαλλαγούμε από τους οργανισμούς.
Τα βότανα είναι ισχυρά φυσικά φάρμακα. Δεν είναι πάντοτε απλό να αντιμετωπίσουμε κάποια ασθένεια με φυσικό τρόπο. Αρχικά θα πρέπει να αναζητήσουμε επαγγελματική φροντίδα για να βεβαιωθούμε ότι η θεραπεία είναι η κατάλληλη.
Οι κορυφαίες τροφές που καταπολεμούν τα παράσιτα!
- Μαύρο καρύδι – ο πράσινος φλοιός του μαύρου καρυδιού περιέχει τανίνες, ένα είδος αντιοξειδωτικού με αντιμικροβιακές και αντικαρκινικές ιδιότητες. (3) Μια ουσία που ονομάζεται γιουγλόνη είναι μία από αυτές τις τανίνες και θεωρείται αντιπαρασιτική. (4) Μπορείτε να καταναλώσετε ολόκληρα τα καρύδια ή να παρασκευάσετε βάμμα με τα τσόφλια.
- Καγιέν – αυτή η πικάντικη πιπεριά καταπολεμά μύκητες, βακτήρια, μούχλα και παράσιτα. (5) Τα παράσιτα σε γενικές γραμμές δεν προτιμούν καθόλου τα καυτά μπαχαρικά! (6) Το καγιέν είναι ιδανικό για τοπικές θεραπείες, ενώ μπορείτε να πασπαλίσετε σκόνη τζίντζερ σε σπόρους κολοκύθας ή αγγουριού για την καταπολέμηση των εσωτερικών παρασίτων. (7)
- Γαρύφαλλο – η ευγενόλη είναι ουσία που βρίσκεται στο γαρύφαλλο, το μοσχοκάρυδο, την κανέλα και τον βασιλικό. Η ευγενόλη, που βρίσκεται στο αιθέριο έλαιο του φυτού, δίνει στα γαρύφαλλα τη δυνατή αρωματική τους γεύση, ενώ περιέχει αντιμυκητιακές, αντι-ιικές και αντιπαρασιτικές ιδιότητες. Σύμφωνα με μελέτες μετά από μόνο μία ώρα, οκτώ έως ενενήντα τοις εκατό των μικροβίων καταστρέφονται μετά από επαφή με την ουσία αυτή. (8)
“Η αντιοξειδωτική και αντιμικροβιακή δράση του γαρίφαλου είναι υψηλότερη από πολλά φρούτα, λαχανικά και άλλα μπαχαρικά και πρέπει να αξίζει ιδιαίτερης προσοχής” (9).
Η ευγενόλη δρα εναντίον διαφορετικών κατηγοριών μικροβίων και είναι αντιφλεγμονώδης, αντιοξειδωτικός και αναισθητικός παράγων. (10, 11)
- Σπόροι αγγουριού – Εκτός από τις ενυδατικές και διατροφικές του ιδιότητες, οι σπόροι του αγγουριού έχουν χρησιμοποιηθεί ευρέως σε τροπικές χώρες για τη θεραπεία λοιμώξεων από ταινία. Περιέχει το αμινοξύ cucurbitine (ανθελμινθικό) που είναι το δραστικό συστατικό. (12) Μπορείτε να καταναλώσετε τα αγγούρια ολόκληρα (με σπόρους) ή αποξηραμένους οργανικούς σπόρους αγγουριάς και να τα αλέσετε σε σκόνη για να προσθέσετε σαλάτες και αλοιφές – ένα κουταλάκι του γλυκού κάθε φορά είναι αρκετό για να σκοτώσει και να αποτρέψει την παραμονή των παρασίτων.
- Σκόρδο– είναι γνωστό ότι το σκόρδο θεραπεύει πολλές κοινές ασθένειες και περιέχει ισχυρά αντιμικροβιακά, συμπεριλαμβανομένων της αλισίνης και του αχοένιου. Η αλισίνη έχει αποδειχθεί ότι είναι αντιμυκητιασική, αντι-ιική, αντιβακτηριακή και αντιπαρασιτική. (13) Η αλισίνη καταπολεμά επίσης παράσιτα που προκαλούν εντερικές λοιμώξεις. (14)
Το αχοένιο είναι μια από τις θειούχες ενώσεις του σκόρδου που του δίνει το έντονο άρωμα και τη γεύση. Αυτές οι ενώσεις είναι ο αμυντικός μηχανισμός του φυτού και λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο στον άνθρωπο. (15) Το αχοένιο είναι από μόνο του αντιβακτηριακό, αντιμυκητιακό και αντιικό και (16) αποτελεσματικό έναντι δερματικών λοιμώξεων όταν εφαρμόζεται τοπικά. (17) Σύμφωνα με μια μελέτη, μόνο μία δόση αχοένιου ήταν αρκετή για να σκοτώσει παράσιτα ελονοσίας και να αποτρέψει τυχόν πολλαπλασιασμό τους. (18)
Για να ενεργοποιήσετε την αλικίνη, το αχοένιο και άλλα ευεργετικά φυτοχημικά προϊόντα στο σκόρδο, ο σπόρος πρέπει να θρυμματιστεί ή να αλεσθεί και τα ένζυμα του βολβού να αφεθούν να αλληλεπιδράσουν για αρκετά λεπτά πριν την κατανάλωση. Ξεκινήστε με μία θρυμματισμένη σκελίδα και σταδιακά αυξήστε την καθημερινή κατανάλωση για την καταπολέμηση των παρασίτων.
- Τζίντζερ– αυτή η ρίζα είναι ξαδερφάκι του κουρκουμά και έχει ευεργετικές ιδιότητες. Δεν είναι μόνο καρύκευμα για σούσι, αλλά βοηθά στην πέψη, αποτοξινώνει, βελτιώνει την κυκλοφορία, ρυθμίζει το σάκχαρο στο αίμα, είναι αντιφλεγμονώδες, αντιβιοτικό, αντιμυκητιακό, αντιοξειδωτικό, αντικαρκινικό και αντιπαρασιτικό.
Σύμφωνα με μια μελέτη του 2013 που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Parasitology International το τζίντζερ σκότωσε άμεσα τα παράσιτα και τα αυγά τους και θεράπευσε το συκώτι και τα έντερα από παρασιτικές βλάβες. (19)Το τζίντζερ μπορεί να χρησιμοποιηθεί ωμό ή αποξηραμένο.
- Παπάγια – ίσως η καλύτερη αντιπαρασιτική τροφή είναι η παπάγια και οι σπόροι της. Σύμφωνα με μια μελέτη του 2007 οι σπόροι παπάγιας ήταν 71,4-100% αποτελεσματικοί στην καταπολέμηση των παρασίτων μετά από επταήμερη θεραπεία. (20) Επιπλέον, όταν αναμιγνύονται με μέλι, οι σπόροι δεν είναι μόνο πιο γευστικοί, αλλά παίρνουμε και πρόσθετα οφέλη από το μέλι, συμπεριλαμβανομένων των αντιπαρασιτικών ιδιοτήτων του. (21)
Ας δούμε δύο τρόπους χρήσης της παπάγιας για καταπολέμηση παρασίτων:
- Ξεφλουδίζουμε την παπάγια και αφήνουμε σε ακατέργαστο ξίδι μηλίτη από βιολογικό μήλο για είκοσι τέσσερις ώρες. Καταναλώνουμε ένα φλιτζάνι φρούτα και 60 γρ. του υγρού για τέσσερις ημέρες.
- Αφαιρούμε τους σπόρους από μια παπάγια μέσου μεγέθους και τα αλέθουμε για να παρασκευάσουμε μια πάστα. Προσθέτουμε μια κ.σ. βιολογικό παρθένο έλαιο καρύδας, ένα φλιτζάνι οργανικό γάλα καρύδας, και την υπόλοιπη παπάγια. Ανακατεύουμε μέχρι να ομογενοποιηθεί και καταναλώνουμε κάθε πρωί για τουλάχιστον 7 συνεχόμενες ημέρες.
- Σπόροι κολοκύθας (ακατέργαστοι) – η ουσία cucurbitine βρίσκεται στην κολοκύθα, τα κολοκυθανθή, το πεπόνι, το αγγούρι. Είναι από μόνη της πικρή και ελαφρώς τοξική, αλλά αυτές μπορεί να είναι και οι καταστροφικές ιδιότητες για τα παράσιτα. Όπως και άλλες πικρές φυτικές ουσίες, η cucurbitine είναι ένα αντινεοπλασματικό, αντιπαρασιτικό συστατικό που προκαλεί εμετό. (22) Σύμφωνα με μια κινεζική μελέτη οι σπόροι κολοκύθας ήταν αποτελεσματικοί για την καταπολέμηση της ταινίας (23) και άλλων παρασίτων. (24, 25, 26) Επιπλέον, οι σπόροι κολοκύθας παρέχουν σημαντική διατροφή, όπως πρωτεΐνη, μαγνήσιο, βιταμίνη Ε, ωμέγα-3 λιπαρά οξέα και ψευδάργυρο. Μπορείτε να τα καταναλώσετε (ωμά) ή να τα προσθέσετε σε άλλα γεύματα.
- Κουρκουμάς – ο κουρκουμάς παρέχει πλήθος οφέλη για την υγεία. (27, 28) Στην πραγματικότητα, ο κουρκουμάς θα έπρεπε να είναι στην κορυφή της λίστας των αντιπαρασιτικών βοτάνων. Σύμφωνα με βραζιλιάνικη μελέτη του 2013:
«Η κουρκουμίνη [η δραστική ένωση του κουρκουμά], μια φαινολική ένωση που προέρχεται από το φυτό Curcuma longa, έχει αποδειχθεί ότι έχει αντικαρκινικά, αντιφλεγμονώδη και αντιπαρασιτικά αποτελέσματα. Πρόσφατα, η ομάδα μας κατέδειξε ότι η κουρκουμίνη καταπολεμά αποτελεσματικά τα παράσιτα και τα αυγά τους» (29).
Για την καταστροφή των παρασίτων (ή οποιαδήποτε άλλη θεραπευτική αγωγή), ο κουρκουμάς απαιτεί ελάχιστη προετοιμασία. Εάν το ζεστάνουμε ελαφρά και το συνοδέψουμε με ένα κ.γ. παρθένο λάδι καρύδας και μαύρο πιπέρι θα μπορέσουμε να αυξήσουμε την απορρόφηση της κουρκουμίνης.
Γενικά, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι τα παράσιτα στοχεύουν στο πεπτικό σύστημα, οπότε η ιδιαίτερη προσοχή στην υγεία του εντέρου κατά την περίοδο της μόλυνσης είναι εξαιρετικά σημαντική. Αυξήστε την πρόσληψη προβιοτικών, γιαούρτι και κεφίρ (απλό και βιολογικό), λάχανο, kimchi, kombucha και άλλες ζυμωμένες και προ-βιοτικές τροφές. Πίνετε άφθονα καθαρά υγρά και μην αγχώνεστε.
Ο Paul Sherman είναι εξελικτικός βιολόγος και καθηγητής νευροβιολογίας και συμπεριφοράς στο Πανεπιστήμιο Cornell περιγράφει τη σχέση μεταξύ ανθρώπων, παρασίτων και βοτάνων:
“Ο βασικός λόγος για τη χρήση μπαχαρικών είναι προφανώς η βελτίωση της γεύσης. Αλλά γιατί τα μπαχαρικά είναι τόσο γευστικά; Χαρακτηριστικά γνωρίσματα μεταφέρονται τόσο πολιτισμικά όσο και γενετικά, και περιλαμβάνουν την προτίμηση γεύσεων που έχουν ορισμένοι υποδοχείς της στοματικής μας κοιλότητας. Οι άνθρωποι που απολάμβαναν το φαγητό τους με
προσθήκη αντιβακτηριακών μπαχαρικών πιθανότατα ήταν πιο υγιείς, ειδικά σε ζεστά κλίματα. Ζούσαν περισσότερο και άφησαν πίσω τους περισσότερους απογόνους, στους οποίους δίδαξαν το εξής: «Έτσι μαγειρεύουμε ένα μαστόδοντο». Πιστεύουμε ότι ο τελευταίος λόγος για τη χρήση μπαχαρικών είναι η καταπολέμηση των βακτηρίων και των μυκήτων που μεταδίδονται από τα τρόφιμα. Πιστεύω ότι οι συνταγές είναι ένα ιστορικό μνημείο της συναγωνιστικής πάλης μεταξύ ανθρώπου και παρασίτων. Τα μικρόβια και ο άνθρωπος ανταγωνίζονται για την επιβίωση, για την τροφή. Όλα όσα κάνουμε με την αποξήρανση των τροφίμων, το μαγείρεμα, το κάπνισμα, το αλάτισμα ή την προσθήκη μπαχαρικών – είναι μια προσπάθεια να μη δηλητηριαστούμε από τους μικροσκοπικούς ανταγωνιστές μας, οι οποίοι διαρκώς μεταλλάσσονται και εξελίσσονται για να μας ξεπεράσουν στον αγώνα δρόμου της επιβίωσης. Ένας τρόπος να επιβιώσουμε και να μειώσουμε τις τροφικές ασθένειες είναι να προσθέσουμε κι άλλο μπαχαρικό στη συνταγή. Φυσικά αυτό κάνει το φαγητό διαφορετικό και οι άνθρωποι που μαθαίνουν να προτιμούν τη νέα γεύση είναι πιο υγιείς για τον λόγο αυτό». (30)
Διαβάστε επίσης: Μάθετε πως τα Βακτήρια στο Έντερο Επηρεάζουν το Μυαλό μας!
Κείμενο – Απόδοση, Λ.Τ.
